افسانه آل یا زائوترسان

بنابر بر باورهای قدیمی آل ها پس از دزدیدن قلب یا جگر مادر از اولین منبع آب یا آب جمع شده در یک نقطه اقدام به فرار می کنند.سپس این قلب یا جگر دزدیده شده را در آب شسته و آن را می خورد. به محض خوردن، مادر میمیرد.
عده ای از قدیمی ها هم معتقدند آل ها صرفا برای دزدیدن بچه از مادر به سراغش می آید و پس از دزدیدن بچه ها اگر بچه پسر باشد آن را کشته و اگر دختر باشد آن را بزرگ می کند.
برای دفع آل سه تا پنج پیاز را خرد کرده و در گوشه های اتاق زن زائو قرار میدهند.همچنین شی فلزی نوک تیز مثل چاقو بالا سر مادر بچه می گذارند.راه دیگر تنها نماندن مادر و بچه تا چند روز پس از زایمان بوده است. در استان های شمالی در صورت شک به وجود آل مردم با چاقو آب رودخانه یا قنات را می بریدند. در استان خراسان شمالی برای دفع آل کره و عسل به سقف مالیده یا با بستن سوزن به مچ نوزاد آن را فراری می دهند.
در باور مردم آذربایجان ایران آل می تواند چهره خود را تغییر دهد اما شکل پاهایش تغییر نمی کند و اینگونه به راحتی شناسایی می شود.