📝مهدی مهراندیش: شبکه های اجتماعی به ویژه اینستاگرام مدعی هستند الگوریتم های خود را با اصول استاندارد روابط انسانها منطبق کرده اند اما آیا در حقیقت اینچنین است؟ و اگر اینگونه نیست چه لزومی دارد تسلیم این الگوریتم های تحمیلی شویم؟!

اینکه شبکه های اجتماعی محبوب تبدیل به غول فضای وب شوند طبیعی است و اشکالی ندارد چون غولها نیک و بد دارند، ولی نباید اجازه داد «دیو» ساخته شود، چون دیوها خوب ندارند و اصل سرشت آنها بر بدی ها استوار است!

متأسفانه اکنون وضعیت به شکلی است که حتی  اکثر دوستان و نزدیکان ما نیز به حدی تسلیم الگوریتم های تحمیلی شده اند که هرچند از نوع رفتار آنها در اینستاگرام رنجیده میشویم اما به دلیل ارتباط دوستانه و انسانی که در فضای حقیقی با آنها داریم از آنفالو کردنشان اجتناب میکنیم، پس راه چاره چیست؟

قطعا راه چاره این است که تصمیم بگیریم بجای تبعیت از الگوریتمهای تحمیلی اینستاگرام ، تابع الگوریتم های انسانی باشیم، اما چگونه؟

تبیین الگوریتم های انسانی به دلیل نسبی بودن خوب و بد و تفاوت معیارها در فرهنگ های مختلف کار آسانی نیست، اما میشود برای هر جامعه این موضوعات را تفکیک و تبیین کرد.

نیاز است همانگونه که افرادی هزینه دریافت میکنند تا الگوریتمهای تحمیلی را به افراد آموزش دهند در مقابل آنها فداکارانه کمپین هایی توسط فعالان اجتماعی ایجاد شود و الگوریتم های انسانی، با صبوری و استمرار ترویج داده شود.

در این یادداشت مجال شرح کامل راهکارها نیست و تلاش میکنم مجموعه مباحثی پیرامون این موضوع را به زودی در قالب یک کتاب یا یک مقاله مفصل بصورت رایگان در اختیار عموم قرار دهم.

مهدی مهراندیش 

هفتم آذرماه ۱۴۰۲ خورشیدی